Taart!
De eerste weken van het traject vond ik best wel spannend. Waar ik voorheen in de horeca werkte en regelmatig tot na middernacht achter de bar stond, was nu ineens mijn hele ritme omgedraaid. In plaats van late avonden en uitslapen in de ochtend, werd ik nu om half negen ’s ochtends op werk verwacht. Gelukkig was ik al snel aan mijn nieuwe ritme gewend, al heeft het mij in de eerste twee weken wel enkele taarten gekost. Huh taarten? Ik leg het uit. Bij Liander is te laat komen eigenlijk not-done. Daarom moest ik elke keer dat ik te laat was het hele team op taart trakteren!
Tekenen en schouwen
Toen mijn onboarding en eerste weken achter de rug waren, was het tijd om écht aan het werk te gaan. Ik werd gekoppeld aan een begeleider, die mij de kneepjes van het vak ging leren. Allereerst beginnende met het tekenprogramma wat wij binnen Alliander gebruiken om kabels in de grond te tekenen. Hierbij kreeg ik veel hulp van een oud ONP-lid. Toen ik dat na wat oefening onder de knie had, was het tijd voor de volgende stap: ik mocht gaan schouwen. Schouwen is in feite een duur woord voor de omgeving bekijken. Hier bekijk je het traject (tracé) dat de kabel moet gaan afleggen. Je houdt rekening met de ondergrond (is er bijvoorbeeld sprake van bodemvervuiling?) of zijn er zaken die het tracé kunnen beïnvloeden zoals bomen of gebouwen die in de weg staan.
Het schouwen is voor mij het meest leerzame moment geweest tot nu toe. Waar ik voorheen enkel weilanden en bomen zag, zie ik nu mogelijkheden en obstakels. Ook was het heel belangrijk om het werk buiten daadwerkelijk een keer te zien. Ik zit namelijk op kantoor of thuis een plan te bedenken, maar iemand anders moet dat natuurlijk wel kunnen uitvoeren!
Een diploma én vaste baan
Inmiddels heb ik, na een halfjaar, redelijk mijn draai gevonden binnen Alliander. Ik kan nog lang niet alles, maar dat wordt ook niet van mij verwacht. Vrijwel elke dag leer ik weer iets nieuws en over anderhalf jaar zou ik, in theorie, klaar moeten zijn. Met een HBO-diploma en een vaste baan!