Begonnen als techneut in hun tienerjaren. En nu het pensioen voor de deur staat werken ze nog altijd hier. Al die jaren vormde hun werk het hart van ons bedrijf. De jongens van toen, de helden van nu. Dit keer: Erik, al bijna 40 jaar monteur in Zutphen en omstreken.
“Een netverzwaring. Daarom moet het huisje opnieuw worden ingericht. Kabels en strengen verzwaren, een nieuw laagspanningsrek. En een trafo met meer vermogen plaatsen. Een klus net als vroeger.”
Vroeger is 1985. “Ik werkte bij een installatiebedrijf,” vertelt Erik. “Maar de bouw begon slap te worden. Ik wilde zekerheid. Daarom probeerde ik te beginnen bij een overheidsbedrijf. Zo kwam ik terecht bij het Gemeentelijk Energiebedrijf (GEB) in Zutphen. In eerste instantie werd ik niet aangenomen, maar twee maanden later werd ik teruggebeld. Of ik toch niet wilde komen. De man voor mij was kleurenblind en knipte de verkeerde kleuren draden. Was er steeds kortsluiting, haha.”
“Het GEB was een klein bedrijf,” herinnert Erik zich. Alleen werk in de stad Zutphen. Undercover nog wel. We reden in busjes van gasbedrijf GAMOG, terwijl we toch echt alleen elektrawerk deden. Laagspanningsrekken maken, lassen, koperen rails vertinnen, openbare verlichting: alles in eigen beheer.
Werkten we een paar weken op een station om deze in te richten. Bijna net zoals we hier aan de Jacob Damsingel doen. Tegenwoordig worden alle spullen aangeleverd en maken we ze niet meer zelf. Jammer, maar ook noodzakelijk. Er is zoveel werk. Tijd om zelf spullen te maken is er niet.”
Ouwehoeren, gemoedelijkheid. De woorden komen vaak voorbij. Tijdens de koffiepauze met zijn collega’s is duidelijk waar Erik op doelt. Een dolletje maken met elkaar. “Daar bereik je meer mee dan steeds te drukken,” verklaart Erik.
“Al begrijp ik dat het vandaag de dag lastiger is. Vroeger hadden we personeel genoeg. Nu hebben we geen mannetje te veel. Is er een grote klapper? Dan moeten vaak collega’s uit andere regio’s bijspringen. Dat lossen we onderling prima op.”
In bijna 40 jaar tijd heeft Erik bijzondere situaties meegemaakt. “In 1996 was ik net hoofdmonteur geworden. Hadden we te maken met hoogwater. Aansluitingen en koppelkasten onder water. Vanuit het plaatsje Epse kregen we meldingen dat klanten geen stroom meer”
Natuurlijk is er in 40 jaar veel veranderd. Erik: “Een tablet, mobiele telefoon. We hebben veel profijt van de digitale hulpmiddelen. We zijn altijd up-to-date, weten altijd waar kabels en leidingen liggen. Neem de storingsapp. Een enorme verbetering. Met alle info over de storing kunnen we nog beter en sneller ons werk doen.”
In de bouwkeet heeft Erik foto’s en werkkleding van bijna 40 jaar Liander en voorgangers uitgestald. “Het is een mooi bedrijf om voor te werken,” besluit hij. “Technieken wordt steeds verder ontwikkeld. Zo is het werk nooit hetzelfde en blijft het uitdagend. En er worden ons prima arbeidsvoorwaarden geboden.”
Het elektravirus is thuis overgewaaid. Ook zoon Edwin is hier als monteur begonnen: jongen van nu, held in wording.
