“Opleider worden is het beste wat mij is overkomen”

Jan - Trainer

Begonnen als techneut in hun jonge jaren. En nu, na tientallen jaren, werken ze nog altijd hier. Al die tijd vormde hun werk het hart van ons bedrijf. De jongens van toen, de helden van nu. Dit keer: Jan, al 37 jaar in dienst als gas- en watermonteur en opleider.

17 mei 1982. “Iedere maand word ik herinnerd aan de datum dat ik bij het Veluws Nuts Bedrijf begon,” vertelt Jan. “Die datum staat namelijk op mijn loonstrookje. Als stratenmaker solliciteerde ik naar de functie van aspirant gas- en watermonteur.

Voetbal, tafeltennis en uitgaan schreef ik als hobby’s op het inschrijfformulier. Hoe ik dat uitgaan voor me zag. Oh, alleen op vrijdag en zaterdag haha. Een prima antwoord. In dit werk is het zaak om scherp te zijn.”

Bijleren
“Het VNB was een klein bedrijf,” herinnert Jan zich. “Veel saamhorigheid, iedereen kende elkaar. “Misten we aan het einde van de dag collega’s, dan gingen we ze helpen. Om daarna wat met elkaar te drinken.” Wil je niet bijleren, vroeg zijn opzichter aan Jan. “En of ik dat heb gedaan. Uit de boeken, maar vooral op straat. Vier jaar lang iedere dag mee met 1e monteur Jan Scherpenzeel. Hij leerde mij de kneepjes van het vak. Jammer dat dit vandaag de dag niet meer is.”

"Van de PTT kregen we grote vellen papier waarop de ligging van kabels en leidingen was getekend.”

Jan

Afsluiten
“Eenmaal 1e monteur kreeg ik mijn Volkswagenbusje en sjeesde ik over de Veluwe,” zegt Jan. “Klachten van klanten oplossen, bij de mensen thuis. Hartstikke leuk. Behalve als de energie moest worden afgesloten. Schrijnende gevallen soms. Geen cent te makken door bijvoorbeeld een scheiding. Zag ik de kratjes bier hoog opgestapeld in de gang staan, dan had ik er minder moeite mee.

Daarna 21 jaar in het transport en de distributie van gas. Distributie- en gasstations vervangen en met kraanmachinist Jan Brinkman over de Veluwe zwerven. Sleuven graven voor reconstructiewerk. Van de PTT kregen we grote vellen papier waarop de ligging van kabels en leidingen was getekend. Van KLIC-meldingen en digitalisering was toen nog geen sprake.”

Strenge winters
“Of we nu in een volks- of villawijk kwamen, overal kregen we de waardering van klanten,” weet Jan nog. “Dat is het leukste van ons werk. Helemaal in de strenge winters die we vroeger hadden. Elfstedentochten en bevroren waterleidingen. Wat waren klanten blij dat we kwamen. Op de mobilofoon luisterden we steeds mee. Hadden collega’s hulp nodig, dan gingen we ernaar toe. Die saamhorigheid zie ik nog altijd. Kijk naar de grote storingen in Amsterdam, Apeldoorn, Ede en Velsen. Dan staan we er allemaal.”

Kennis behouden
“Tien jaar geleden werd ik gevraagd opleider in Duiven te worden,” vervolgt Jan. “Prachtig! Mijn kennis doorgeven aan de nieuwe generatie. Mensen die in Duiven binnenkomen zien gelijk het gasnetwerk in het opleidingenlokaal liggen. Heb ik samen met Wichert Kasperink gemaakt. Mooi toch?!

Ja, werken als opleider is één van de beste dingen die mij is overkomen. Ik vind het belangrijk mijn kennis over te dragen. De expertise verdwijnt snel uit ons bedrijf. Als we niet oppassen is het er straks niet meer.”

Vertrouwen
“Veel van het werk van de monteurs gaat tegenwoordig naar aannemers,” zegt Jan over zijn vak. “Is dat slim? Klanten verwachten van onze monteurs dat ze de technische kennis hebben om alle elektro-en gastechnische problemen op te lossen. Met het werkpakket van nu hebben monteurs die kennis minder. Dat kan ten koste gaan van het vertrouwen dat klanten in onze technici hebben.

Het vak is vandaag de dag ook anders. Klanten hebben een steeds grotere mond. Rustig blijven en goed communiceren zijn daarom belangrijke vaardigheden voor monteurs geworden.”