Als teamleider stuur ik een team van projectmanagers en engineers aan. Dit team is verantwoordelijk voor de voorbereiding van projecten en dan specifiek voor reconstructies en netten.
Stel, de gemeente wil een rotonde plaatsen en er liggen kabels en leidingen onder de grond op de plek waar die rotonde moet komen. Dan moeten ze verlegd worden. Mijn team is dan verantwoordelijk voor de voorbereiding van zo’n project. Of als er bijvoorbeeld een nieuwbouwwijk gebouwd wordt, kijken wij hoe de infrastructuur kan worden aangelegd. Hier kunnen veel belanghebbenden bij betrokken zijn, zoals Rijkswaterstaat, gemeenten en provincies. Waar nodig begeleid ik de projectmanagers en engineers.
In de praktijk betekent dit dat ik heel veel in gesprek ben met ketenpartners, management en natuurlijk met de projectmanagers en engineers uit mijn team. Bij hen stuur je echt op resultaat: loopt de voorbereiding op schema, zijn de projecten tijdig overgedragen aan de uitvoering, staat er nog nazorg open? Soms is het ook gewoon brandjes blussen. Binnen de projecten die wij doen zijn zoveel stappen, wat het best complex maakt. Mijn taak is met name het aansturen van de projectmanager en engineers binnen mijn team en zorgen dat ze hun werk kunnen doen. Dat ze door kunnen.
Er zijn eigenlijk twee dingen die ik heel erg leuk vind aan mijn baan. In de eerste plaats is dat het coachingsstuk. Echte, eerlijke gesprekken met mensen voeren en vooral: ze verder helpen. Zorgen dat ze alles uit hun werk en uit zichzelf kunnen halen. Ze helpen ontwikkelen en doorgroeien. Dat geeft eigenlijk de grootste voldoening.
Verder is het ook heel gaaf om resultaten te boeken met het team. Als ik nu terugkijk wat we in de afgelopen vier jaar hebben neergezet, dan ben ik echt trots. Stappen maken, resultaten behalen. Dat is natuurlijk ook een hele mooie voldoening in je werk. En dat is er hier zeker!
Er zijn ook zeker mindere kanten. Het moeilijkste vind ik als het met bepaalde mensen minder goed gaat. Als ze minder functioneren. Soms betekent dat dat je uiteindelijk afscheid van ze moet nemen, en dat doet pijn. Dat went eigenlijk nooit. Het hoort bij mijn baan, maar ik vind het met afstand het minst leuke. En administratieve taken. Dat is voor mij echt een moetje, ik heb er niks mee. Maar het hoort er natuurlijk bij.
Het leukste"? Echte, eerlijke gesprekken met mensen voeren en vooral: ze verder helpen.
