De energietransitie. Die maken we mét iedereen en vóór iedereen. Bij Alliander zijn we dan ook trots op al onze mensen. En die mensen laten we graag zien. Deze week, tijdens Pride week, vragen we aandacht voor de LHBTIQA+ community binnen Alliander. Vandaag het verhaal van Frits Sijen (45), engineer elektra.
Geen technische achtergrond en toch aan het werk als engineer elektra. Frits heeft een loopbaan die niet zo vanzelfsprekend is, maar binnen Alliander heeft hij zijn plek helemaal gevonden.
“Ik heb 3 hbo opleidingen gedaan, maar allemaal niet afgerond. Docent Duits, communicatie en international business & languages”, vertelt hij. “12 jaar geleden, in een periode dat ik even werkloos was, kreeg ik via de gemeente de kans om bij Alliander te solliciteren. Ofwel voor een administratieve functie, of voor het opleidingstraject tot engineer. Ik was van mening dat er meer toekomst zit in technische banen, dus ben ik de carrièreswitch aangegaan.”
“Als engineer plan en bereid ik werkzaamheden voor. Dit doe ik voor grote klanten zoals bedrijven, zwembaden, zorginstellingen en scholen die een nieuwe aansluiting nodig hebben. Maar ook voor het uitbreiden en verbeteren van het bestaand energienet in bijvoorbeeld woonwijken. Mijn werkzaamheden zijn heel divers. Netontwerp, berekeningen maken, stations bestellen, materiaal bestellen, zorgen dat de monteurs worden ingepland. Dat hoort er allemaal bij. Daarnaast overleg ik met verschillende partijen. Zowel met onze collega’s, zoals projectmanagers en uitvoerders, maar ook met gemeentes, aannemers en vergunninghouders.”
“Het werk kan enorm druk zijn. We moeten rekening houden met veel regels en er is materiaaltekort en personeelsschaarste. Maar dat maakt het werk ook leuk en uitdagend. Ik werk hier al sinds 2011 en ik kom elke keer weer nieuwe dingen tegen. Eigenlijk zijn alle projecten net puzzelen voor volwassenen. Als engineer wil je alles zo soepel mogelijk regelen. Zodat de organisaties en mensen in de buurt zo min mogelijk last hebben van onze werkzaamheden. Dit betekent niet alleen zorgen dat mensen zo kort mogelijk geen elektriciteit hebben, maar ook door bijvoorbeeld een bredere loopbrug regelen over onze sleuven in de grond, zodat ook minder valide buurtbewoners zich nog goed door de buurt kunnen bewegen tijdens onze werkzaamheden.”
"Voor mij zijn mensen zichzelf en geen label"
“Ik heb een heel leuk team waar de mensen echt bereid zijn om voor elkaar te werken. Of je nu net begonnen bent of een engineer bent die alle klussen met je ogen dicht kan doen, iedereen ziet elkaar als gelijke. Dat is voor mij ook een voorwaarde om in een team te kunnen werken. En om jezelf te kunnen zijn. Mijn privéleven ziet er namelijk anders uit dan die van mijn collega’s. En ik vind het ook belangrijk om daar over met hen te kunnen praten.”
“Ik ben polyamoureus. Dat betekent dat ik van meerdere personen tegelijk kan houden en meerdere relaties tegelijk kan hebben. Mijn vrouw en ik hebben een open huwelijk. Naast mijn vrouw, waar ik mee samenwoon, heb ik ook nog een vriendin waar ik een liefdesrelatie mee heb. Ook ben ik kink, wat betekent dat je seksuele voorkeuren hebt die ‘anders’ zijn dan ‘de norm’. Ik ben erg actief in de kink gemeenschap en spreek me hier altijd openlijk over uit.”
“In theorie is je privéleven en wat je doet in de slaapkamer, niet van belang voor je werk. Maar in de praktijk zie je dat dat vaak wel overlapt. Als er wat speelt thuis in je familie, in je gezin of in je vriendengroep, dan deel je dat ook op je werk met collega’s. En daarnaast is je privéleven ook onderdeel van wie jij bent als persoon. Daarom deel ik ook dit deel van mijn leven met sommige collega’s en voelde het wel alsof ik ‘uit de kast moest komen’, bij mijn team. Ik ben een heel open persoon en hou niet van liegen. Dus toen mijn vriendin en ik een relatie kregen, vertelde ik daar ook meteen over.”
“De collega’s die dit over mij weten reageren positief en hebben ook vaak wel interesse. Want 2 vrouwen klinkt toch vaak ‘stoer’. Ik vind het interessant om hun beeld hiervan bij te stellen. Want ja, een open relatie kan heel fijn zijn, maar het is ook hard werken. Het betekent namelijk ook 2 keer zoveel praten, regelen, lachen en huilen samen. Je relaties moeten hiervoor heel sterk zijn. En daar moet je voor werken. Elkaar elke dag opnieuw kiezen. Het is wel eens voorgekomen dat ik een rare reactie kreeg van iemand die het niet helemaal begreep en mij erg ‘oversekst’ vond. Van mij mag je veel zeggen en vragen, zolang je dit wel tegen mij doet en niet achter mijn rug om, want alleen dan kunnen we het gesprek aangaan.”
“Waar ik me drukker om maak en me feller over uitspreek is de acceptatie van LHBTIQA+ binnen Alliander. Er is nog wel eens discussie of polyamorie onder LHBTIQA+ valt, maar voor mij persoonlijk voelt dat niet zo. Omdat ik mij identificeer als hetero. Als ik over straat loop met mijn vrouw of vriendin hoef ik me niet direct zorgen te maken om mijn veiligheid. Wat bij niet hetero mensen vaak nog wel het geval is. De reden dat ik me er veel over uitspreek is vanwege mijn oudste kind, die Agender is. Dat betekent genderloos. Geen jongen/man en geen meisje/vrouw. Het wordt nog wel eens verward met non-binair. Maar als non-binair kan je je juist mannelijk en vrouwelijk tegelijk voelen of beide, terwijl bij Agender je je identificeert met geen van de geslachten. Veel mensen in mijn sociale omgeving zijn transgender, non-binair of wijken anderszins af van de ‘norm’. De gesprekken met mijn collega’s gaan dus ook regelmatig over hen, omdat zij een groot onderdeel zijn van mijn leven.”
Voor mij zijn mensen zichzelf en geen label. Liefde is liefde en iedereen is gelijk. Toch stuit ik op werk wel eens tegen onbegrip. ‘Woke-gedoe’, of ‘ze is toch gewoon je dochter?’, zijn opmerkingen die ik regelmatig heb gehoord. Mijn kind kiest, onder andere, voor de aanspreekvorm ‘het’, en sommige collega’s lieten mij weten dat ze dat wel erg raar vonden of ‘niet vonden kunnen’. Dit soort opmerkingen doen pijn. Ik wil benadrukken dat zij niet ‘fout’ zijn, want het zijn echt goede mensen die over het algemeen heel tolerant zijn. Die opmerkingen komen vaak vanuit onwetendheid. Onbekend maakt onbemind. Ik wil ook dan graag het gesprek aangaan, maar merk dat ik snel in de verdediging schiet. Daarom heb ik onze interne pride groep benaderd of zij kunnen helpen om het gesprek te voeren over gendergelijkheid binnen de organisatie. De maatschappij verandert en als bedrijf moeten we meegroeien. Het is een onderwerp waar je niet meer omheen kán als je een modern bedrijf wilt zijn. Mijn collega’s hoeven het echt niet allemaal te snappen, of leuk te vinden, maar wel te accepteren dat het er is. Niet alleen voor mij als vader van een Agender kind, maar ook voor collega’s die zich anders identificeren dan cisgender of hetero. Acceptatie is het begin van alles en als bedrijf kun je daar een grote rol in spelen.”
“Binnen Alliander wordt er al veel aan diversiteit gedaan, maar het zou nog een stap verder kunnen, vind ik. Ik vind het persoonlijk al heel mooi als de regenboogvlag buiten hangt. Die zou er voor mij eigenlijk wel altijd mogen hangen en niet alleen op bepaalde momenten. De pride groep en de afdeling Diversiteit, Inclusie en Gelijkheid (DIG), zijn momenteel bezig met mijn vraag, dus ik ben benieuwd hoe ze dit op gaan pakken.”
